10. Harry, pocałunek, grzybki halucynki...

   Szliśmy w ciszy pochmurnymi uliczkami Londynu. Ach, Londyn. Ponure miasto, które jednak ma w sobie to coś, co przyciąga turystów. Na początku nie byłam zadowolona z pomysłu rodziców, ale teraz nie zamieniłabym tego miejsca nawet na słoneczny Egipt. Kochałam to miasto. Tak, kochałam Londyn.

-Chcesz marynarkę? - spytał Harry kiedy zauważył "gęsią skórkę" na moich rękach. No fakt, było zimno.

-Nie, nie.

-Może jednak?

-Nie, nie.

-Nie pozwolę ci się przeziębić. - wbrew mojej woli zarzucił mi swoją marynarkę na ramiona, a sam szedł z krótkim rękawem.

-Dziękuję Harry, ale nie musiałeś. - powiedziałam moim charakterystycznym zachrypniętym głosem, na co on szeroko się uśmiechnął. Sposób w jaki się uśmiechał był dla mnie taki magiczny.

   Do momentu kiedy doszliśmy do posiadłości moich rodziców nie odzywaliśmy się. Zamyśleni szliśmy w ciszy. 

-Lilly... - zaczął Harry kiedy staliśmy przy furtce koło ścieżki prowadzącej do mojego domu.

-Tak? 

-Poszłabyś ze mną jutro na kolację?

-Z miłą chęcią, Harry. - powiedziałam bez namysłu.

-Super.

-Super.

-Świetnie.

-Świetnie.

-S... - już chciał coś powiedzieć, lecz zamknęłam jego usta delikatnym pocałunkiem. Czując, że moja twarz przybiera kolor dojrzałego pomidora, otworzyłam furtkę i pobiegłam ścieżką w stronę drzwi wejściowych. Szybko przemknęłam się obok rodziców, którzy pijąc kawę i tak nic nie zauważyli, a następnie pobiegłam do mojego pokoju. Zamknęłam pokój i oparta o drzwi zsunęłam się na zimne panele.

-Czy ty, Lilly Jane Crawford pocałowałaś właśnie Harolda Edwarda Stylesa (nie wiem czemu ale śmieszyło mnie jego pełne imię)? - spytałam cicho sama siebie. Nie mogłam uwierzyć w to co się stało. Ciągle myślałam o pocałunku, o nim, o jutrzejszej kolacji. Z moich przemyśleń wyrwał mnie dźwięk sms'a. To on. Napisał:

"It was quite pleasant. Xx"

   Zaśmiałam się. Czy Harry Styles napisał mi właśnie, że całowanie ze mną jest całkiem przyjemnie, czy nażarłam się grzybków halucynków? Znów się zaśmiałam. Ja i grzybki halucynki? No cóż, w moim przypadku to całkiem możliwe. Hahaha. Nevermind. Musiałam ochłonąć. Za dużo tego wszystkiego. Harry, pocałunek, grzybki halucynki...

   Napuściłam wody do wanny i wlałam do niej mój ulubiony płyn do kąpieli o zapachu truskawek. Weszłam do wanny i zaczęłam się relaksować. Od zawsze uwielbiałam się długo kąpać. Po łazience unosił się zapach słodkich truskawek, a ja nadal myślałam o nim. W sumie to on też był słodki jak te truskawki, haha. 

   Tego wieczoru nie miałam ochoty długo się moczyć. Wytarłam ciało ręcznikiem koloru pudrowego różu, a następnie nałożyłam na nie balsam do ciała. Kiedy już byłam gotowa, wyszłam z łazienki i położyłam się do łóżka. Weszłam jeszcze na twittera i zobaczyłam jego tweeta:

"@lillycrawford sweet dreams xx"

   Zobaczyłam też mnóstwo mentionsów z pogróżkami, ale także wiele osób życzyło mi szczęścia. LUDZIE STOP! Czy ja jestem z Harrym? NOPE. Także ogar! Odpisałam Stylesowi, a potem zasnęłam z uśmiechem na twarzy.

***

   Obudziłam się niesamowicie wypoczęta. Założyłam pierwsze lepsze jeansowe szorty i t-shirt z Coca Coli, po czym zeszłam na śniadanie. Mama przygotowała pyszne tosty z dżemem i nalała do szklanek sok pomarańczowy, moje ulubione śniadanie ♥ Kiedy już kończyłam jeść Nicki powiedziała wymieniając porozumiewawcze spojrzenia z mamą:

-Lilly, no mów już.
-Ale co mam mówić?
-No czemu jesteś dzisiaj taka rozpromieniona?
-A musi być jakiś powód, żebym była wesoła? Jezu, to może mam chodzić jak jakiś emo czy coś, żebyście się nie czepiały? - wkurzyłam się i nie kończąc śniadania pobiegłam do pokoju.
   W sumie to nie wiem czemu się tak zdenerwowałam ale no dobra. Położyłam się na łóżku i słyszałam jak ktoś podchodzi do mojego pokoju i następnie puka w drzwi.
-Lilly, mogę wejść? - spytała młoda Crawford (uwielbiam ją tak nazywać ♥) wchodząc do pokoju.
-Dziwne, najpierw wchodzisz, później pytasz. - zaśmiałam się.
-Nie wiem o co się tak wkurzyłaś przy śniadaniu. Myślisz, że ja o tym nie wiem?
-Ale, że o czym?
-O tym, że się umówiłaś z Harrym.
-ŻE NIBY SKĄD TO WIESZ?!?!?!
-Umówiłaś się z nim?! Ja tylko żartowałam!
-ZABIJĘ CIĘ!! Jutro się na tobie zemszczę ale dzisiaj muszę jeszcze się przygotować do randki. - pierwszy raz nazwałam to spotkanie "randką" :oo
-Dobra, teraz pokaż mi co ubierasz.
-A to ja mam coś ubrać?
-Nie, kurwa, nago pójdziesz. Harry na pewno nie będzie miał nic przeciwko. - zaśmiała się, a ja przywaliłam jej prosto w twarz z poduszki. -No to co ubierasz?
-A skąd ja mam wiedzieć. Weź mi coś wybierz.
-Gdzie idziecie?
-Na kolację.
-Sukienka czy spodnie?
-No nie wiem... spodnie.
-Doobra. - powiedziała Nicki wchodząc do mojej garderoby.
   Słyszałam tylko "To nie", "Nie", "Zbyt proste.", "Za bardzo dziwne", "O! To jest dobre". Wreszcie wyszła z szafy obładowana mnóstwem ciuchów. Po chwili z kilku ubrań i dodatków stworzyła prosty, ale elegancki zestaw.
-Wow! Nicki, dobra jesteś. - zdziwiłam się i zaczęłam ją czochrać.
-Pieprz się i idź ogarnąć włosy.
-Weź mi coś z nimi zrób.
-Kurde, co ja jestem.
-Bo powiem Horanowi co zrobiłaś w dzieciństwie. - zaczęłam ją szantażować.
-GDZIE MASZ SZCZOTKĘ?
   Wyjęła jakieś lakiery do włosów, grzebienie, wsuwki i chuj wie co jeszcze. Zrobiła mi taki fryz, że mucha nie siada *.* Coś mi się wydaje, że to będzie moja osobista stylistka, fryzjerka, kosmetyczka... Szybko się przebrałam, a następnie dałam siostrze całuska w policzek i słysząc dzwonek do drzwi szybko poleciałam biorąc torebkę do ręki.


____________________________________________________________________________
Siema, siema :D Wreszcie napisałam 10 rozdział :) Pisałam go około 3 godzin :oo Ale dla was wszystko ♥ Następny rozdział za 10 komentarzy. I coś jeszcze o czym prawie bym zapomniała: zasmuciło nas to, że jedna osoba dodała chyba 7 komentarzy minuta po minucie, a dla waszej wiadomości jest to oszustwem.

Stylesowa xx
Mój tt: @direction_vicky