11. Czy gwiazdy świecą po to, aby każdy mógł pewnego dnia odnaleźć swoją?

-I jak Ci się podoba?  - zapytał Loczek, kiedy siedzieliśmy w restauracji. Pustej restauracji. Mówiłam, że specjalnie dla nas wynajął całą restaurację? Dla mnie? Nie? To właśnie teraz to mówię. Kiedy to powiedział otworzyłam oczy i wybałuszyłam buzię ze zdziwienia. A nie, stop. Odwrotnie: wybałuszyłam oczy i otworzyłam buzię ze zdziwienia.
-Na prawdę nie musiałeś tego robić. Po co się tak wysilałeś? W dodatku dla mnie.
-Uśmiechnij się. - spełniłam jego prośbę i posłałam mu delikatny uśmiech. -Tak, właśnie po to się tak wysiliłem. Po to, żeby zobaczyć uśmiech na twojej twarzy.
-Kochane. - powiedziałam i dałam mu całusa w policzek. -Harry?
-Tak? - i znowu ten wzrok ................. Rozpłyyyyyyyywam się ....................
-Słodko się rumienisz. - tym razem to on nachylił się nade mną i także dał mi całusa w policzek. Awwwww *.*
-Lilly? - zapytał.
-Tak?
-Słodko się rumienisz. - powiedział na co lekko się zaśmiałam.

-Wiesz, trochę zgłodniałam. - Harry tylko popatrzył na kelnera, który od razu przyniósł kilka dań, które ułożył przed nami. Do kieliszków wlał trochę czerwonego wina i zapalił świece. Odszedł a my zaczęliśmy jeść. Nie powiem, jedzenie było mmm :D No never mind. W każdym razie było romantycznie ♥ 

-Chodź. - Loczek wstał, podał mi rękę, którą chwyciłam i udaliśmy się po schodach na sam dach restauracji. Widok był nieziemski. NIE-ZIEM-S-KI. Księżyc pięknie oświetlał Londyn, miliony gwiazd błyszczały na niebie. Nie raz się zastanawiam czy gwiazdy świecą po to, aby każdy mógł pewnego dnia odnaleźć swoją? Kolejne pytanie kłębiło się w mojej głowie. CZY JESTEM SZCZĘŚLIWA? Kurcze, Lilly. Niby siedzę tu z najprzystojniejszym i najukochańszym facetem jakiego poznałam ale... Sama nie wiem. Chciałam pozostać dla niego taka... Zimna, ostra, nieuprzejma. Ale, kiedy widzę to jego dobre serce, to w jaki sposób mnie traktuje, jak ze mną rozmawia... Wtedy cała złość przemija. Kiedy jestem z nim nie chcę niczego innego jak tylko jego. KURWA LILLY. KOLEJNE PYTANIE. CZY TY SIĘ ZAKOCHAŁAŚ?! Nieee, na pewno nie. Za wcześnie na takie wybryki. Lilly, nie możesz zakochać się w piosenkarzu. NO PO PROSTU KURWA NIE MOŻESZ! Oddychaj. Będzie okey. Będziemy tylko kumplami, co najwyżej przyjaciółmi. Ale nic więcej. JA LILLY JANE CRAWFORD PRZYSIĘGAM WSZEM I WOBEC, TUTAJ WSZYSTKIM ZGROMADZONYM, ŻE NIE ZAKOCHAM SIĘ W TU OBECNYM HARROLD'ZIE EDWARD'ZIE STYLES. Boże Lilly, palant z Ciebie. Totalny palant. Do kogo Ty w ogóle gadasz?! Słońce Ci mózg przegrzało przez co masz halucynacje. Nie, nie halucynacje tylko te... No nie ważne, ale jesteś palantem. KURWA DO KOGO TYM RAZEM GADASZ?! WYBIERAM SIĘ DO PSYCHIATRY. 

-O czym myślisz piękna? - w końcu Loczek przerwał tą ciszę.

-A tak ogólnie o wszystkim. O halucynacjach, gwiazdach, o Tobie, o tym jak to Cię nie lubiłam na początku..

-A to już mnie lubisz? - zapytał i znowu tak słodko się uśmiechnął! 

-Gdybym Cię nie lubiła to z pewnością bym tutaj z Tobą siedziała i myślała o Tobie. 

-No tak... 

-A Ty?

-Co ja? - zapytał i widząc, że drżę z zimna znowu ściągnął swoją marynarkę i przyłożył mi ją na plecy po czym przygarnął mnie do siebie i mocno przytulił. Oparłam głowę o jego ramię i bardziej się w niego wtuliłam. 

-No o czym myślisz? - popatrzył mi głęboko w oczy i zaczął mówić:

-Myślałem o twoich oczach, tak cholernie pięknych, niebieskich oczach. Myślałem o twoich długich włosach. O twoich ustach, takich pięknych, malinowych ustach, które właśnie w tej chwili najbardziej pragnę pocałować. Myślałem o twoim ciele, takim zgrabnym, chudziutkim, seksownym ciele. O twoim małym nosku. O twoim charakterze, w który dopiero się zagłębiam. O każdej twojej minie, nawet tej złej, która pomimo wszystkiemu i tak jest słodka. O każdej niedoskonałości, które i tak są dla mnie niedostrzegalne. Myślałem o Tobie. Po prostu. 

   Patrzyłam na niego jak zaczarowana. To było takie... Takie... Takie słodkie. Kochane. Miłe. Kiedy wypowiadał te wszystkie piękne słowa czułam motylki w brzuchu, zawroty głowy, mój oddech przyśpieszył i nie wiedziałam co się dzieje. Dlaczego wypowiadał te wszystkie magiczne słowa? Analizowałam je po kolei i zagłębiałam się w nie coraz bardziej. W tej chwili zapragnęłam tylko jednego. Tego samego co on. Przybliżyłam się do niego i delikatnie musnęłam jego wargi. Po chwili zamieniło się to w coś bardziej namiętnego i porywczego. Jego wargi: miękkie, gorące, takie żywe, że wyrwały ze mnie jęk. Chciałam się odsunąć ale nie mogę. Całowałam go i nie chciałam przestać. On chyba też... W tamtej chwili czułam ogromne ciepło bijące od niego <3 Loczek oderwał się ode mnie, wziął mnie za rękę i szepcze:

-Po prostu chcę być blisko Ciebie bo tylko wtedy nie odczuwam tej pustki, która mnie ostatnio wypełniała. 

-To takie niesamowite.

-Co takiego? 

-To, że mówimy do siebie w taki sposób jakbyśmy znali się kilka lat a nie zaledwie kilkanaście dni. To jest niesamowite, że pałałam do Ciebie taką nienawiścią a teraz siedzę wtulona w Ciebie w twojej marynarce i się całujemy. - Harry przygarnął mnie do siebie i pocałował w czoło. Po chwili wyciągnął telefon z marynarki i powiedział:

-Chyba musimy się zbierać z powrotem, już późno.

-No tak, trochę się zasiedzieliśmy.

   W drodze powrotnej Styles wziął mnie na barana i niósł mnie tak aż do domu. Odstawił mnie na ziemie i dał czułego całusa.

-Dobranoc mięśniaku. - powiedziałam i weszłam do domu. NIE ZAPOMNĘ TEGO DNIA. NEVER. 

_____________________________

JEJU, JEJU, JEJU ! DZIĘKUJEMY ZA AŻ 20 KOMENTARZY POD OSTATNIM ROZDZIAŁEM <3 NAWET NIE WIECIE JAK NAS TO MOTYWUJE DO DALSZEGO PISANIA <3 DZIĘKUJEMY xx

A co do rozdziału... Sama nie wierzę, że się całowali bo chciałam, żeby Liluś była zimna biczys dla niego a tu dupa. ;3 ROZDZIAŁ DEDYKUJĘ ANCE <3

Mrs. Styles ♥